چهاردهی یکی از بخش‌های قدیمی پایتخت است که روزگاری محل میله‌جاهای شاهان، مقام‌های بلندپایه دولتی و شهرنشینان کابل بود.
ده دانا، ده مراد خان، چهار قلعه، گلخانه، ده قلندر، سر آسیاب، چهلستون، قلعه مسلم، قلعه فتوح، سه بنگی، قلعه واحد، قلعه کاشف، قلعه قاضی فاضل بیک، انچی باغبان، گذرگاه قریه بهادر خان، پخچک محمد حیات، صابر، چیتگر، جبار خان، بابو، قلعه وزیرآخند، عین الله، محمد امین، فراش، سرقول، علی‌مردان، آزاد-میر، غضب خواجه ملا از جمله روستاهایی هستند که چهاردهی کابل را تشکیل می‌دهند.
این بخش قدیمی کابل در دوره سلطنت تیمور شاه درانی به نام چهاردهی نام‌گذاری شد.
مکان‌های باستانی همچون قصر دارالامان، قصر تاج بیگ، قصر چهلستون، باغ بابر، حرم سرای ابراهیم بیگ پادشاه بخارا و صدها قلعه و باغ تاریخی در این منطقه واقع شده‌اند.
عبدالواحد یکی از باشنده‌های چهاردهی گفت: «چهاردهی که از پل آرتل که یک دروازه بود در آن وقت امیر عبدالرحمن که دیوارهایش باقی مانده طرف‌های شام که می‌شد دروازه‌هایش بسته می‌شد و طرف شار علاید می‌شد طرف چهاردهی علاید.»
چهاردهی کابل در زمان سلطنت محمد ظاهرشاه حیثیت یک ولسوالی را داشت؛ بعداً به کابل ضمیمه شد، اما اکنون این منطقه تاریخی به پنج ناحیه تقسیم شده است.
محمد فرید یکی دیگر از باشنده‌های چهاردهی، اظهار داشت: «مردم چهاردهی زمین بسیار مردم شجاع و مهمان‌نواز بودند و زیاد مردم‌های دانشمند در این مکان زندگی می‌کردند.»
چهاردهی کابل قلعه‌های باستانی با قدمت بیش از دوصد سال در کوچه‌پس‌کوچه‌هایش جای داده است.
قلعه پخچک یکی از قدیمی‌ترین قلعه‌های این بخش کابل است.
محمد اشرف باشنده چهاردهی گفت: «این قلعه از ۱۲۰ سال بیشتر قدمت دارد. ۶ فامیل در اینجا زندگی می‌کنند. نام این قلعه بخاطر این است که کسی که آن را ساخته قد کوتاه بوده.»
آغا شیرین رسولی باشنده چهاردهی در باره نام‌گذاری این منطقه گفت: «بخاطری بنام چهاردهی یاد می‌شود که از چهار ده ساخته شده؛ در اوایل که چهارقلعه چهاردهی، ده مرادخان، چهار آسیاب و منطقه سمت کمپنی بودند.»
چهاردهی به خاطر آب و هوای گوارا و باغ‌های پرمیوه‌اش، روزگاری محل میله‌جاهای شاهان، مقام‌های بلندپایه دولتی و شهرنشینان کابل بود.
نظرات بسته شده است.