هراس از مرگ، خود مرگی تدریجی‌ست؛

ذلتِ ترس، بدتر از مرگ است!

مرگ برای مؤمنان، گشوده شدن درب رحمت الهی است.

مرگ برای کافران، اعدام انقلابی است.

مرگ برای منافقان، زندانی تک‌سلولی است.

مرگ، پلی است برای عبور از یک جهان به جهان دیگر

آلیوم پنجشنبه ۲۸ حمل عبدالرووف توانا در همایش یادبود مرحوم حاجی محمد شاه، یکی از شخصیت‌های مؤمن و مبارز شهر مزار شریف، در هوتل همسفر سخنرانی نمود. متن زیر، فشرده‌ای از این سخنرانی است:

ترس و هراس، نه تنها انسان را از مشکلات نجات نمی‌دهد، بلکه خود تبدیل به معضلاتی می‌شود که انسان را گرفتار می‌سازد.

انسان‌ها می‌روند، اما کارنامه‌های‌شان باقی می‌ماند. زندگی مردان بزرگ، که سرشار از ایثارگری، حق‌گویی، و تسلیم‌ناپذیری در برابر ستمگران و متجاوزان است، همواره یادگارهایی از شجاعت و صداقت بر جای می‌گذارد.

در جهان، یکی به فکر عدالت است و دیگری بذر ظلم و جفا می‌پاشد. یکی در اندیشه بلعیدن ملت‌هاست، دیگری برنامه‌ای برای نجات ملت‌های دردمند و به تعبیر قرآن، مستضعفان دارد. یکی به بردگی و ذلت روی می‌آورد، دیگری درس آزادی می‌دهد. یکی در راه صداقت می‌کوشد و به خدمت جامعه مشغول است، در حالی که دیگری پرچم جور و ظلم را به اهتزاز در می‌آورد. یکی در دنیا غرق در عیش و نوش و شهوات است، در حالی که دیگری با چشم‌اندازی عمیق، خود را وقف خدمت به جامعه می‌سازد. همانطور که در حدیث آمده است: “خیر الناس من ینفع الناس.”

دنیا برای انسان مؤمن، نهایت اهمیت را دارد. انسان سرنوشت دنیا و آخرت خویش را در همین دنیا رقم می‌زند. چنانکه شاعر می‌گوید:

«از مکافات عمل غافل نشو، گندم ز کندم روید، جو ز جو.»

و رسول گرامی اسلام نیز می‌فرماید: “الدنیا مزرعه الاخره”.

این همایش به مناسبت یادبود شخصیت مجاهد و مبارز حاجی محمد شاه، که رحمت خداوند بر او باد، برگزار شده است. شخصیتی که از خانواده نهضت اسلامی و شهدای بزرگی چون شهید استاد عبدالقادر توانا، شهید داکتر عبدالقدوس وامق، شهید مولوی نسیم عابد، و شهید استاد ذبیح‌الله شهید بود.

مرگ برای مؤمنان، گشوده شدن درب رحمت الهی است.

مرگ برای کافران، اعدام انقلابی است.

مرگ برای منافقان، زندانی تک‌سلولی است.

مرگ، پلی است برای عبور از یک جهان به جهان دیگر.

مرگ پایان زندگی نیست؛ بلکه آغاز زندگی ابدی و جاویدان است. مرگ از منظر قرآن، رسیدن از مبدا به سوی مقصد است. حقیقت مرگ، انتقال از یک جهان به جهانی دیگر است. زندگی و مرگ جاده‌ای دوطرفه‌اند. مردان روزی می‌میرند، اما نامردان هر لحظه و هر ثانیه در حال مرگ‌اند.

هراس از مرگ، نه تنها انسان را از آن نجات نمی‌دهد، بلکه او را در معرض معضلات و ذلت‌هایی قرار می‌دهد که بدتر از مرگ‌اند.

مرگ برای مبارزان حقیقی، شهادت است.

زندان برای آنان ریاضت است.

تبعید برای آنان سیاحت است

مردم افغانستان در دفاع از کشور اسلام و نوامیس همواره به استقبال شهادت شتافته اند ، آنچه برای آنها ارزش و اهمیت دارد زندگی عزتمند