قیام ۲۴ حوت هرات از شاهکاری های جهاد افغانستان و حماسه ماندگار در تاریخ معاصر

چگونگی قیام ۲۴حوت سال ۱۳۵۷مردم هرات

قیام ۲۴ حوت هرات از شاهکاری های جهاد افغانستان و حماسه ماندگار در تاریخ معاصر
چگونگی قیام ۲۴حوت سال ۱۳۵۷مردم هرات:
این قیام از دهات و روستاها آغاز و به سوی شهر هرات به پیش می رفت. چنانچه هر روز مردم به واسطه ظلم وستم بی حد و حصر رژیم در ولسوالی ها دست به اقدامات عملی می زدند‌.
در مدت کم مردم توانستند ولسوالی ها را از دست رژیم آزاد سازند و در روز ۲۳ حوت ۱۳۵۷ مردم هرات با یگدیگر قرار گذاشته بودند که همه مردم از اطراف و نواحی شهر هرات به داخل شهر حرکت کنند و شهر هرات را نیز از دست رژیم آزاد سازند.
مردم به وقت موعود همه از اطراف شهر بسوی شهر با نعره های تکبیر و بیرق های سبز با تزیین کلمه طیبه (لااله الاالله محمد رسول الله) و الله اکبر به حرکت در آمدند و پوسته های خورد و کوچک رژیم را با دست خالی از سر راه خود برداشته و خلع سلاح می کردند.
مگر در دو جای در داخل شهر هرات به مقاومت شدیدی روبرو گردیدند یکی در قلعه اختیارالدین (ارگ) و دوم در قوماندانی امنیه هرات بود که آن هم بعد از مدت مقاومت با دادن تلفات از هر دو طرف این دو مرکز را مردم تسخیر کردند و تقریباً کل شهر هرات به دست مردم افتاد.
در این وقت رژیم به فرقه زلمی کوت (مرکز اردو) امر آتش را بالای مردم و شهر هرات داد؛ اما منصبداران و افسران مسلمان که فرزندان همین مردم بودند از این امر رژیم سر پیچی کردند و اطاعت ننمودند و بر بالای مردم آتش نگشوده بلکه بر عکس به وابستگان رژیم هجوم آوردند و عده ای را از پای در آوردند.
در این وقت هواپیماهای جنگی رژیم و شوروی ها از کشور ترکمنستان به پرواز در آمده شهر و مرکز فرقه زلمی کوت از جمله منطقه پل (رنگینه) محل تجمع مردم و درب قندهار را سخت بمباران کردند که به مردم تلفات بسیار سنگینی وارد آمد.
از طرف دیگر به قوای جهاد زرهی از جانب قندهار دستور داده شد تا با برافراشتن بیرق های سبز بر بالای تانکها به سوی هرات حرکت کنند و به ظاهر جهت فریب مردم چنان نشان دهند که گویا این قوا به کمک مردم آمده و تا با فریب و نیرنگ بتوانند به شهر هرات داخل شوند که این کار همین طور صورت گرفت و قوای زرهی با نیرنگ و فریب از طریق میرداوود داخل شهر هرات گردیدند و به مجرد ورود به عملیات جنگی آغاز کردند که بعد از عملیات جنگی تصفیه ها آغاز شد به حدی کشتند که جوی ها و سرک ها و بازار ها بخون مردم رنگین گردید، تعدادی را که نکشتند دستگیر و شب ها به گورهای دسته جمعی زنده و مرده به گور کردند که در این اواخر گورهای دسته جمعی زیادی در هرات کشف گردیده که شاهد مدعی است.
مردم که در آن وقت، جنگ با تانک زرهی را بلد نبودند با کارد و شمشیر و سنگ و چوب به تانک ها حمله می کردند. با وجود کشتار بسیار زیادی از مردم، بازهم عده ای با تیل و پترول و فرش و لحاف بعضی از تانک ها را به آتش کشیدند حتی مردم درختان نا جو سر به فلک کشیده خیابانهای هرات را اره کرده جلو روی تانک ها می انداختند تا اینکه مانع عبور آنها گردند. مگر تانک ها از آنها عبور می کرد و مردم را می کشت و می رفتند.
بعد از شکست مردم در حمله عمومی مجبور به عقب نیشنی گردیدند و رژیم مجدد به شهر هرات مسلط شد. بعد از تسلط رژیم برشهر هرات کشتار مردم مجدد آغاز گردید و به حد زیادی از مردم را کشتند و حتی مردم را به زنجیر ها بسته کرده طور دسته جمعی دفن می نمودند که می توان گفت که از آغاز قیام تا تسلط مجدد رژیم بر شهر هرات بیست چهارهزار نفر از مردم هرات را کشتند که بعد از این کشتارها تاکتیک جنگ مردم با رژیم در هرات عوض گردید و مردم اجباراً به جنگ های پارتیزانی و چریکی روی آوردند و جبهات خورد و کوچکی را تاسیس نمودند و جنگ را به طور دیگری ادامه دادند که خرابی های شهر و قصبات هرات و مزار شهدا خود شاهد آن است.
بعد از قیام ۲۴ حوت هرات، رژیم دست پاچه شده زمانی این مقاومت را به همسایه ها و زمانی به دیگران نسبت می داد ، رژیم برعلاوه حمایت های همه جانبه اتحاد شوروی در حال سقوط قرار گرفت ، شوروی ها تصمیم گرفتند که به افغانستان نیروی نظامی اعزام کنند که در ششم جدی سال بعدی (۵۸) دیدید که این تصمیم عملی شد و افغانستان عملاً اشغال نظامی ارتش سرخ گردید و در واقع قیام ۲۴ حوت ۵۷ هرات کمر رژیم دست نشانده را در افغانستان شکستاند و باعث از هم پاشیدن رژیم گردید که با حضور عریان ارتش شوروی و اشغال نظامی افغانستان منجر شد ، بازهم رژِیم و حامیانش نتوانستند چیزی را جبران کنند که باالاخره بعد از چندین سال مبارزه و جهاد بی امان و مقدس مردم افغانستان رژِیم دست نشانده و حامیانش (اتحاد شوروی) را خداوند همه را نابود کرد و کشورهای زیادی بعد از آن به آزادی و استقلال خود رسیدند که همه از برکت جهاد مقدس مردم افغانستان و خون پاک شهدای کشور است.
از خداوند بزرگ می خواهیم تا روح همه شهدا را شاد داشته باشد و وابستگان شان را صبر و استقامت عنایت فرماید.
پیرامون اینکه چرا رهبران و فرمانداران جهادی با این همه قربانی بعد از خروج ارتش سرخ نتوانستند دولت مقتدر اسلامی که خواست آحاد این ملت بود نتوانستند ایجاد کنند سوالات از آدرس های گوناگون مطرح می شود پاسخ آن این است که جهاد با جوش خروش به اساس فتوای علما آغاز گردید متاسفانه بعد از شهادت رهبران راستین نهضت اسلامی در زندان پل چرخی و انشعاب در نهضت اسلامی ، تقسیمات آن به جریان های متعدد و سپردن رهبری جهاد بدست آنهای که ظرفیت رهبری و زعامت را نداشتند ، این امر باعث شد جهادی که با اسلام خواهی آغاز شده بود با قوم گرایی به فرجام برسد ، کار به جای برسد که همسنگران دیروز به دشمنان امروز و دشمنان دیروز به دوستان امروز تبدیل شود.
شایان ذکر است که عامل همه بدبختی انحراف از اهداف و مکتب جهاد از یکطرف و از طرف دیگر نبود رهبری و زعامت سلیم در کشور دانسته می شود.
یقین دارم اگر رهبران واقعی نهضت اسلامی به صورت دسته جمعی در زندان پل چرخی به شهادت نمی رسیدند هر گز جنگ های تحمیلی میان احزاب جهادی بعد از شکست ارتش سرخ در افغانستان رخ نمی داد ، نظام سالم اسلامی که ثمره خون شهدای انقلاب اسلامی افغانستان بود تحقق می یافت ، زمینه تجاوز برای نیرو های صلیبی آمریکایی نیز مساعد نمی گردید…
عبدالرووف توانا ۲۳حوت۱۴۰۲
افغانستان
مزار شریف

نظرات بسته شده است.